HORACIO, Ep. II

'Beatus ille qui procul negotiis,
     ut prisca gens mortalium,
paterna rura bubus exercet suis
     solutus omni faenore
neque excitatur classico miles truci
     neque horret iratum mare
forumque vitat et superba civium
     potentiorum limina.
ergo aut adulta vitium propagine
     altas maritat populos
aut in reducta valle mugientium
     prospectat errantis greges
inutilisque falce ramos amputans
     feliciores inserit
aut pressa puris mella condit amphoris
     aut tondet infirmas ovis.
vel cum decorum mitibus pomis caput
     Autumnus agris extulit,
ut gaudet insitiva decerpens pira
     certantem et uvam purpurae,
qua muneretur te, Priape, et te, pater
     Silvane, tutor finium.
libet iacere modo sub antiqua ilice,
     modo in tenaci gramine:
labuntur altis interim ripis aquae,
     queruntur in Silvis aves
frondesque lymphis obstrepunt manantibus,
     somnos quod invitet levis.
at cum tonantis annus hibernus Iovis
     imbris nivisque conparat,
aut trudit acris hinc et hinc multa cane
     apros in obstantis plagas
aut amite levi rara tendit retia
     turdis edacibus dolos
pavidumque leporem et advenam laqueo grauem
     iucunda captat praemia.
quis non malarum quas amor curas habet
     haec inter obliviscitur?
quodsi pudica mulier in partem iuvet
     domum atque dulcis liberos,
Sabina qualis aut perusta Solibus
     pernicis uxor Apuli,
sacrum vetustis exstruat lignis focum
     lassi Sub adventum viri
claudensque textis cratibus laetum pecus
     distenta siccet ubera
et horna dulci vina promens dolio
     dapes inemptas adparet:
non me Lucrina iuverint conchylia
     magisve rhombus aut scari,
siquos Eois intonata fluctibus
     hiems ad hoc vertat mare,
non Afra avis descendat in ventrem meum,
     non attagen Ionicus
iucundior quam lecta de pinguissimis
     oliva ramis arborum
aut herba lapathi prata amantis et gravi
     malvae salubres corpori
vel agna festis caesa Terminalibus
     vel haedus ereptus lupo.
has inter epulas ut iuvat pastas ovis
     videre properantis domum,
videre fessos vomerem inversum boves
     collo trahentis languido
positosque vernas, ditis examen domus,
     circum renidentis Laris.'
haec ubi locutus faenerator Alfius,
     iam iam futurus rusticus,
omnem redegit idibus pecuniam,
     quaerit kalendis ponere.