1. Declinaciones · 2. Verbos · 3. Sintaxis
Declinaciones
1.
Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función sintáctica
y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
(Las
fieras, fera, -ae) .............................
umbram silvarum amant.
(Para
el agricultor, agricola, -ae) ...........................
vita est grata et beata.
Concordia
(alegría, laetitia,
-ae) ................................,
discordia tristitiam parat.
Diana
erat dea (de la sabiduría, sapientia, ae) ................................
Divitiae
sunt saepe (causa, causa, -ae) ............................
luxuriae.
Graecia
est magna natio (de Europa, Europa, -ae) ...............................
Incolae
Graeciae (marineros y
agricultores, nauta, -ae/agricola, -ae) ..........................
et ........................... sunt.
Incolae
sumus magnae (tierra, terra,
-ae) ............................
Verae
(amistades, amicitia,
-ae) sempiternae (son) .....................
Iniuriae
semper fuerunt causa (de
enemistades, inimicitia, -ae) ..........................
Magnae
coronae (de rosas, rosa, -ae) ..........................
Nautae
(las olas, unda, -ae)
................................, agricolae
(la tierra, terra, -ae) ..........................
amant.
(Para los marineros y los agricultores, nauta, -ae/agricola, -ae)
.......................... et ..........................
agricolis luna et stellae carae sunt.
Terra
agricolis, (las olas, unda, -ae) ..........................
nautis gratae sunt.
2.
Traduce al latín
La vida de las rosas y de las hierbas (herba, -ae) es
caduca (fluxa)
La
forma (forma, -ae) de la tierra es redonda (rotunda).
Las sombras de los bosques son densas (spissa).
Blancas (candida) Ninfas habitan (habitant) los
densos (spissa) bosques.
Las estrellas muestran (monstrant) el camino a los
marinos.
La luna disipa (dissipat) las sombras de los bosques.
Las niñas (puella, -ae) aman las coronas de rosas.
Las niñas adornan la puerta (porta, -ae) con coronas
de rosas.
Las verdaderas amistades son raras (rara).
La lengua (lingua, -ae) es muchas veces (saepe)
causa de discordias.
3.
Completa la tabla siguiente:
Caso |
Singular |
Plural |
|
N. |
vera
amicitia |
|
|
V
|
vera amicitia |
verae amicitiae |
|
Ac. |
|
|
|
G. |
verae |
|
|
D. |
|
amicitiae |
veris
amicitiis |
A. |
|
|
4. Declina en singular y plural, manteniendo la concordancia los siguientes sintagmas:
Umbra grata, densa silva, vita beata, sacra moneta.
1. Sustituye las palabras que falta en cada oración, identificando su función sintáctica y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
(Los amigos verdaderos, amicus, -i/verus, -a) .............................. sunt magnus thesaurus.
Romani pugnabant longis (espadas, gladius, -i) ..............................
Pueri amant (los juegos, ludus, -i) ..............................
Magistri non amant superbiam (de los niños, puer, -i) ..............................
Lupus ferus devorat parvos (corderos, agnus, -i) ..............................
Lupi sunt feri, cervi timidi, corvi nigri (negros, niger, nigra) ..............................
Discipuli boni bono magistro (para el buen maestro, magister, -tri/bonus, bona) .............................. grati sunt.
Discipuli boni amant (los buenos libros, liber, libri/bonus, bona) .....................................
Dei sunt (los dueños, dominus, -i) .............................. mundi.
Antiqui medici sanabant (las enfermedadades, morbus, -i) .............................. (con hierbas, herba, -ae) ...............................
Agricolae (perezosos, piger, pigra) .............................. sunt causa ruinae agri.
Agricolae habent pulchros equos (hermosos caballos, equus, -i/pulcher, pulchra) .............................. ..............................
Agri nostri amici (de nuestro amigo, amicus, -i/noster, nostra) .............................. .............................. valde (muy) frugiferi sunt.
Ventus
(grandes daños) ..............................
insulae
paravit (produjo).
(Con
una palabra, abl., verbum, -i/unus, una, unum) amicus
iram amici placat (aplaca).
Superbia
est saepe (signo de necedad, signum, -i/stultitia, -ae) ...............................
Statuae
auri et argenti ornabant (los templos romanos, templum, -i/Romanus,
-a, um) ..............................
..............................
.
Sapientia
est (fundamento de la elocuencia, fundamentum, -i/eloquentia, -ae)
..............................
...............................
(Muchos
templos, templum, -i/multus, -a, -um) ..............................
..............................
deorum
forum ornabant.
Multa
sunt commoda (comodidades, commodum, -i) ..............................
in vita.
In
Templo Saturni populus Romanus pecuniam servabat (guardaba).
Fumus
nuntiat (el incendio, incendium, -i) ...............................
Forum erat locus (de los tribunales y de los negocios, iudicium, -i/negotium, -i) .............................. et ...............................
2. Traduce al latín
Para el labrador perezoso (piger, pigra, pigrum) los campos nunca (nunquam)
son fructíferos.
Los lobos y los jabalíes (aper, apri) son habitantes de los bosques.
Los corderos no aman a los lobos.
Los antiguos señores no cenaban (cenabant) con los esclavos (cum
+ ablat., servus, -i).
La
hierba es la comida (cibus, -i) de los asnos (asinus, -i) y de
los caballos
El maestro alaba (laudat) la diligencia (diligentia, -ae) de
los niños.
Álamos (populus, -i, gº. femenino) altos adornan las orillas (ripa,
-ae) del río (rivus, -i).
A
los romanos (en acus.) deleitaban (delectabant) los juegos crueles (saevus,
saeva).
Los romanos llevaban dones (donum, -i) de oro (aurum, -i) y
plata (argentum, í) a los templos (templum, -i).
Los peligros (periculum, -i) de la guerra (bellum, -i) asustan
(terrent) a los labradores cobardes (ignavus, -a, -um), pero (sed)
no a los varones (vir, -i) esforzados (strenuus, -a, -um).
Los graneros (horreum) estaban llenos (plenus, -a, -um) con
abundancia de trigo (frumentum, -i).
Los antiguos adornaban los templos de los dioses con estatuas (statua,
-ae) de oro y plata.
En la plaza (forum, -i) había muchos (multus, -a, -um) y
hermosos (pulcher, pulchra, pulchrum) edificios (aedificium, -i).
A los niños aplicados (impiger, -gra, -grum) damos (damus)
hermosos premios (praemium, -i).
3. Completa las siguientes tablas:
Caso |
Singular |
Plural |
|
N. |
timidus |
timidi
cervi |
|
V
|
|
|
|
Ac. |
|
|
|
G. |
|
|
|
D. |
|
cervi |
|
A. |
|
timidis
cervis |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
|
N. |
noster amicus |
|
|
V
|
|
|
|
Ac. |
|
nostros amicos |
|
G. |
|
|
|
D. |
|
nostrorum |
|
A. |
nostro amico |
|
-------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
vir bonus |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
viros bonos |
G. |
|
virorum bonorum |
D. |
|
|
A. |
|
|
-------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
populus alba | populi albae |
V
|
||
Ac. |
||
G. |
||
D. |
||
A. |
-------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
magnum signum | |
V
|
||
Ac. |
magna signa | |
G. |
magni signi | |
D. |
||
A. |
4. Declina en singular y plural, manteniendo la concordancia los siguientes sintagmas:
Puer et puella, ferus lupus, pulchrum forum, populus romanus, pinus alta
1. Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función sintáctica y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
Romani (a Cicerón, Cicero, -onis) .............................
patrem patriae nominaverunt.
Multas (discursos, oratio, -onis) .............................
in foro pro amicis et contra inimicos pronuntiavit.
(Las
legiones, legio, -onis) .............................
Romanae Catilinam in pugna superaverunt.
Inter (oradores, orator, -oris) .............................
Romanos Cicero praeclarus fuit.
Ciceronis (los discursos) .............................
saepe bonae erant, sed non semper populum delectabant.
Cicero quattuor vehementes (discursos) .............................
in foro contra Catilinam pronuntiavit.
Cicero auxilio (de las legiones, legio, -onis) .............................
populum Romanum servavit.
Catilina, homo improbus, magnam (conjuración, coniuratio, -onis)
............................. paraverat.
Cives Romani olim non multas sed paucas naves habebant.
Cives Romani olim non multas sed paucas (naves, navis, -is) .............................
habebant.
Poeni (de los romanos) .............................
saevi hostes erant.
Poeni cum magna (flota, classis, -is) .............................
ad Italiam vento secundo navigabant (navegaron).
Punica classis multas (naves de guerra, largas, navis, -is/longus,
-a, -um) .............................
............................. habebat.
Romani parvum numerum longarum (de naves) .............................
habebant.
Paucis annis Romani (una flota, classis, -is)
.............................
navium centum paraverunt.
In media (en medio de la nave, abl.,) .............................
magnam ballistam locabant
Multi nautae in turribus (con flechas, sagitta, -ae) .............................
telisque pugnabant.
Vento secundo nautae velis (y con los remos, remum, -i)
.............................
navigabant.
Vento autem adverso remis tantum (la nave) .............................
incitabant.
(Las naves romanas) .............................
Punicam classem superaverunt.
Sapientia mater (de todas, omnis, -e) .............................
bonarum artium est.
(Las heridas, vulnus, vulneris) .............................
militum (graves, gravis, -e) .............................
erant, grave vulnus ducis.
Illustrium virorum exempla iuvenibus
(para los jóvenes, iuvenis, -is) .............................
utilia sunt.
Pueri
(pesadas, gravis, -e) .............................
onera umeris non sustinent (aguantan).
(A todos los alumnos, discipulus, -i/omnis, -e) placent dulcia poetarum
(poemas, carmen, -minis) .............................
.
2.
Traduce al latín
Los soldados (miles, militis) antes (ante + acus.) de la
lucha cuidaban el cuerpo (corpus, corporis).
Los romanos llegaron (pervenerunt in + acus.) a Hispania con gran
número de jinetes (eques, equitis) y soldados de infantería (pedes,
peditis).
Muchos niños y niñas juegan (ludunt) en el litoral (litus,
litoris).
Los cuerpos de los ancianos (senex, senis) enferman (aegrotant)
con muchas enfermedades (valetudo, valetudinis).
Los cónsules (consul, consulis) eran los jefes (dux, ducis)
de los soldados romanos.
Las mujeres (mulier, -eris) romanas llevaban vestidos (vestes,
-is) blancos.
Las estrellas adornan el cielo con su luz (lux, lucis).
Las alabanzas (laudatio, -onis) sinceras son gratas a todos los
hombres (homo, hominis).
La historia de Roma muestra (monstrat) numerosos ejemplos de valor
(virtus, virtutis).
Homero alaba la gran belleza de Helena.
La avidez (cupiditas, cupiditatis) de oro ha causado (peperit) muchos crímenes (scelus, sceleris).
Los romanos son famosos (praeclarus, -a, -um) por su gloria
militar (militaris, -e).
Los consejos (consilium, -i) de los ancianos (senex, senis)
son a menudo (saepe) útiles (utilis, -e) para los jóvenes (iuvenis,
-is).
Los buenos ciudadanos siempre amaron a la patria.
Las discordias entre hermanos son causa (dativo) de dolor (dolor,
doloris) para los padres (parens, -ntis).
La patria es madre común (communis, -e) de todos los ciudadanos.
La justicia es la madre de todas las virtudes (virtus, virtutis).
La ira (ira, -ae) es semejante (similis, -e) a una locura (furor,
-oris) corta (brevis, -e).
En un peligro común los deberes (officium, -i) de todos los
ciudadanos son comunes.
En (in + ablat.) el mar (mare, -is) y en los ríos (flumen,
-minis) hay diversas clases () genus, generis) de peces (piscis,
-is).
3.
Completa las tablas siguientes:
Caso |
Singular |
Plural |
|
N. |
longa aetas |
|
|
V
|
|
|
|
Ac. |
|
|
|
G. |
|
aetatis |
longarum aetatum |
D. |
|
|
|
A. |
|
|
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
magnus calor |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
|
magnis caloribus |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
noster frater |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
nostri fratris |
|
D. |
|
|
A. |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
civis praeclarus |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
civium praeclarorum |
D. |
|
|
A. |
|
|
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
dulce carmen |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
dulcia carmina |
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
|
|
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
|
N. |
ferox hostis |
|
|
V
|
|
|
|
Ac. |
|
|
|
G. |
|
ferocium |
|
D. |
|
|
|
A. |
|
|
4. Declina en singular y plural los siguientes sintagmas:
Agnus et leo, dirus miles, civis illustris, punica navis, mare magnum
1.
Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función sintáctica
y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
Situs
(de las fortalezas, opidum, -i) .............................
difíciles
erant.
Romanorum
naves (las olas, fluctus, -us) .............................
et
ventos vix tolerabant.
Primo
adventu hostes impetum (el ataque, impetus, -us) .............................
pulsaverunt
(rechazaron).
Magna
erat auctoritas magistratuum (de los magistrados, magistratus, -us)
.............................
Romanorum.
Inter
Gallos tumultus (tumultos, tumultus, -us) .............................
magni
erant.
Homines
quinque (sentidos, sensus, -us) .............................
habent:
visum, auditum, olfactum, gustum, tactum.
Galli
naves ad magnitudinem fluctuum (de las olas, fluctus, us) .............................
aptas aedificaverunt.
Galli
igitur vento adverso (desde el puerto, e + ablativo, portus,
-us) .............................
non navigabant.
Equitatus
Romanorum magno (ataque, impetus, -us) .............................
hostium
(de los enemigos, hostis,-is) .............................
copias
fugavit.
Domus
(las casas, domus, -us) .............................
divitum Romanorum altas porticus habebant.
Caesar
exercitum magnum navibus suis (en sus naves, abl., navis, -is/suus,
-s, -um) .............................
transportat.
Caesaris
litterae senatui (para el senado, senatus, -us) .............................
Romano
gratae non fuerunt.
Caesar
quondam
(en una ocasión) cum exercitu (junto con su ejército, cum +
abl., exercitus, -us) .............................
suo
in Gallia pugnabat.
Barbari
autem remorum (el uso, usus, -us) .............................
ignorabant.
2.
Traduce al latín
Pórticos (porticus, -us, gº. fem.)
altos adornaban las casas de los romanos ricos (dives, divitis).
Los marinos no temen las olas (fluctus, -us)
del mar.
Los jinetes persas luchaban con arcos (arcus,
-us) y flechas.
Los cónsules estaban al frente (praeerant +
dat.) del ejército (exercitus, -us) romano.
Las rodillas (genu, -us) de la vieja (anus,
-us) temblaron (tremuerunt) de miedo (e + abl., metus,
-us).
La vista, el oído, el olfato y el gusto están
colocados en la cabeza (in + ablat., caput, capitis); el
cuerpo entero (totus, -a, -um) es el asiento (situs, -us) del
tacto.
La disciplina es la fuerza (vis)
principal (praecipuus, -a, -um) de los ejércitos.
La caballeria (equitatus) romana ahuyentó
(fugavit) a la infantería (peditatus, -us) hispana..
El ciervo evitó (vitavit) con una
carrera (cursus, -us) rápida (celer, -is, -e) los mordiscos (morsus,
-us) de los perros (canis, -is).
El águila había hecho (fecerat) el nido
en una encina (quercus, -us) alta.
3.
Completa las tablas siguientes:
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
|
|
V
|
|
|
Ac. |
|
magnos fluctus |
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
|
magnis fluctibus |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
pulchra porticus |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
pulchrarum porticuum |
D. |
|
|
A. |
|
|
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
|
exercitus Romani |
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
|
D. |
exercitui Romano |
|
A. |
|
|
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
magistratus prudens |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
|
magistratibus prudentibus |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
longum cornu |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
longa cornua |
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
|
|
4. Declina en singular y plural, manteniendo la concordancia los siguientes sintagmas:
noster adventus, fletus magnus, longus usus, sensus aptus
1.
Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función sintáctica
y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
Veri amici in adversis rebus (la lealtad,
fides, -ei) .............................
servant.
Res publica in magno (peligro, periculum, -i)
.............................
est.
(Las
cosas, res, rei) .............................
humanae caducae sunt.
Rem publicam vestram in (campo de batalla, acies,
-ei) .............................
servabitis (salvaréis).
Rebus non (con palabras, verbum, -i) .............................
victoriam parabitis.
Magna (esperanza, spes, -ei) ............................. victoriae me tenet.
In fide militum (de los soldados) .............................
fortium magnam spem habeo.
Hostes autem sine (patrimonio, res,
rei) ............................. , sine fide, sine spe sunt.
Homines pii (esperanza, spes, spei)
.............................
omnem in deis habent.
Fundamentum (de la justicia, iustitia,
-ae) .............................
est fides.
(A vuestra lealtad, fides, -ei/vester, -tra, -trum)
.............................
rei publicae salutem mando (encomiendo).
Dux ante (combate, acie, -ei) ............................. milites incitavit.
Ciceronis pernicies cum calamitate (de la
república, res, rei/publicus, -a, -um) .............................
erat coniuncta.
2.
Traduce al latín
No siempre un (facies, -e, gº. fem.)
hermoso es señal de un alma buena.
Los esclavos de los romanos en apariencia (abl.,
species, -ei) eran fieles (fidelis, -e), en realidad (abl., res,
-ei) no.
Las discordias de los ciudadanos siempre fueron
causa de ruina (pernicies, -ei) para la república.
La suerte (fortuna, -ae) es la dueña de
todas las cosas.
Las duraciones (spatium, -i) de los días
(dies, diei) y de las noches (nox, noctis) son distintas en
las diversas regiones (aliae in aliis regionibus) de la tierra.
La apariencia (species, -ei) de las cosas
engaña (decipit) muchas veces a los hombres.
En invierno (hieme) los días son cortos
y las noches largas.
En el verano (aestate) los días son
largos y las noches cortas.
El ejército (en línea de combate, acies,
-ei) estaba formado (instructa erat) en la llanura (planities,
-ei).
3.
Completa la tablas siguientes:
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
longus dies |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
longorum dierum |
D. |
|
|
A. |
|
longis diebus |
----------------------------------------------------
Caso |
Singular |
Plural |
N. |
res adversa |
|
V
|
|
|
Ac. |
|
|
G. |
|
|
D. |
|
|
A. |
re adversa |
|
4. Declina en singular y plural, manteniendo la concordancia los siguientes sintagmas:
species falsa, res militaris, omnis dies
1.
Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función sintáctica
y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración completa:
Tartarus
erat sedes tristis hominum (muertos, mortuus, -a, -um) .............................
.
Stix
(Éstige), flumen (lúgubre, lúgubris, -e) .............................
,
vivorum et mortuorum sedes secernebat.
Pluto,
crudelis deus, incolas (oscuro, taeter, taetra, taetrum) .............................
regni
gubernabat.
(Toda, omnis, -e) ............................. animarum multitudo in ripis Charontem senem appellat.
Mors
(para todos, omnis, -e) .............................
hominibus
(común, communis, -e) .............................
est.
Non
procul (lejos) hinc (de aquí) sunt (las dulces, dulcis,
-e) .............................
et
viridia arva (praderas) Elysii (del Elíseo).
Charon,
nauta tristis (en breve, brevis, -e) .............................
tempore
(a todas, omnis, -e) .............................
animas
trans flumen traiecit.
Inter
animas sunt fortes imbecillesque, iuvenes senesque, turpes honestique,
nobiles et (en humilde, humilis, -e) .............................
loco nati.
In
limite Tartari Mercurius, nuntius deorum, animas tenues ad flumen lugubre (lúgubre,
lugubris, -e) .............................
congregat.
Hinc
(desde aquí) breve iter ad (a los tristes, tristis, -e) .............................
Plutonis
regna erat.
Elysium
fuit dulcis animarum (felices, beatus, -a, -um) .............................
sedes.
Charon,
terribilis portitor, fluminis undas servabat, et in navi (ligera, levis,
-e) .............................
animas trans flumina portabat.
Tristes
animae portam Tartari per speluncam (enorme, inmanis, -e) .............................
intrabant.
2. Cambia de número los siguientes sintagmas manteniendo la concordancia:
oratorem eloquentem |
|
re militare |
|
exercitus magni |
|
dies pauci |
|
militis fortis |
|
monti ingenti |
|
bella civilia |
|
res romanas |
|
magnis itineribus |
|
metu ingente |
|
vulnus grave |
|
horti amoeni |
|
malos poetas |
|
equitibus fortibus |
|
fide Punica |
|
tempus breve |
|
oppida magna |
|
animorum laetorum |
|
genua flexa |
|
magistratus Romani |
|
ventum secundum |
|
altum mare |
|
agricola piger |
1. Forma los comparativos y superlativos de los siguientes adjetivos: vorax, voracis; miser, -a, -um; pauper, pauperis; audax, audacis; tener, -a, -um; tenuis, tenue; celeber, celebris, celebre; sanctus, -a, -um; humilis, humile; acer, acris, acre.
2. Di cuáles son los positivos de: minor, peior, maximus, melior, plurimus, optimus, proximus, ultimus.
3.
1.
Sustituye el adjetivo que falta en cada oración, identificando su grado y
formándolo correctamente. Luego traduce la oración completa:
Turpis
vita (peor) .............................
est
quam honesta mors.
Oculorum
est in omnibus hominibus sensus (más agudo, acer, acris, acre) .............................
.
Nihil
est virtute (más hermoso, pulcher), nihil (más amable, amabilis,
-e) .............................
.
Nihil
est naturae hominis (apropiado, accomodatus, -a, -um) .............................
quam
beneficentia.
Mors
civibus Romanis semper fuit servitute potior (preferible) .............................
.
(La
mayor) .............................
saepe
potentiam veritas habet.
Ignoratio
futurorum bonorum (más útil, utilis, -e) .............................
est
quam scientia.
Eloquentia
est res omnium (la más difícil, difficilis, -e) .............................
.
Cicero
fuit (el más elocuente, eloquens, -ntis) .............................
oratorum
Romanorum.
Bona valetudo multo (mejor) ............................. est quam magnae divitiae.
4. Traduce al latín:
Roma no tuvo (habuit) ningún (nullus, -a,
-um) orador más elocuente que Cicerón.
Los ejemplos son más útiles que los preceptos.
Las costumbres de los antiguos romanos eran muy
sencillas (simplex, simplicis).
La plata es más vil (vilis, -e) que el
oro, y el oro más que las virtudes.
El tiempo es el mejor de los maestros.
El remedio es muchas veces peor que la
enfermedad.
El plomo es más pesado (gravis, -e) que
el hierro.
El avaro es más desgraciado (miser, -a, -um)
que el pobre.
Cicerón y Demóstenes fueron los más célebres
(celeber, celebris, celebre) de los oradores antiguos.
Aníbal atravesó (transiit) los
montes más altos por los caminos más difíciles.
Africa es mayor que Europa y menor que Asia.
1.
Traduce las siguientes oraciones y analiza la función sintáctica de los
pronombres personales que en ellas aparecen:
Diebus
festis Spartiatae maiores natu ita cantabant: Olim nos pleni eramus animi, pleni
roboris.
Adolescentes
autem: ln nobis est summus animus et summum robur.
Postremo
pueri: Nos multo fortiores erimus quam vos.
Est
innatus in nobis cognitionis et scientiae amor.
Patria
est communis omnium nostrum parens.
Nullus
locus nobis dulcior esse debet patria.
Sapiens
omnia sua secum portat.
Melior
pars nostri animus est.
Nemo
nostrum invidiam tuarum divitiarum habet.
Patria
nos et vos ad arma vocat.
Vos
memores mei estote; ego vestri memor ero.
Imperare
sibi maximum imperium est.
2. Traduce al latín:
Si eres piadoso, los dioses estarán contigo.
Para ti la patria es más querida que la vida.
En los peligros (in + ablat.) los dioses
estarán con vosotros.
El recuerdo de vosotros siempre será muy grato
para nosotros.
A nosotros (dat.) nos agrada (placet) la
ciudad, a ti el campo.
Nunca os acordaréis (seréis recordadores) de
mi (genitivo) y de mis favores.
A menudo nos acordamos (seremos recordadores) de
vuestro amor para con (erga + acus.) todos nosotros.
PRONOMBRES Y ADJETIVOS DEMOSTRATIVOS
1. Traduce las
oraciones siguiente analizando morfológica y sintácticamente los sintagmas en
que aparecen demostrativos:
La cigarra y la hormiga.- Formicae frumentum aestate comportatum hieme siccabant. Ecce cicada fame cruciata iis appropinquavit, et ut cibum secum communicarent rogavit. Huic illae: Ubi aestate fuisti? Cur non victum comparavisti? Ad haec cicada respondit: In pratis cantabam. Tum illae: Si aestate cecinisti, hieme salta.
Praeclarum est illud praeceptum oraculi:
"Nosce te ipsum".
Medici ipsi se sanare non possunt.
Levis iste animus tibi causa erit multorum
malorum.
Huius
arboris fructus sunt dulces, illius autem sunt acerbi.
Hic
hortus est frugifer; illud pratum malas herbas habet.
Eodem
die Caesar et Pompeius castra moverunt.
Cur
istud vitium non vitas? Ista tua levitas multas mihi curas paravit.
2. Traduce al latín
No todos los hombres tienen la misma opinión
sobre las mismas cosas (de + ablat.).
Muchos hombres en el mismo día (in +
ablat.), sobre la misma cosa (de + ablat.) no opinan del mismo modo.
Muchos desprecian (contemnunt) a la misma
virtud.
Las raíces de ese árbol son profundísimas.
En este peligro tan grave los aliados desertaron
(defecerunt) de los nuestros (a + ablat.).
En aquella batalla el ejército romano casi fue
aniquilado (deletus est).
Aquel consejo de nuestro amigo fue muy útil
para nosotros.
3. Cambia de número: hic locus, hanc urbem, haecc
templa; iste homo, istam domum, istud signum; eius pueri, ei puellae, illorum
agrorum, illud donum, eisdem villis, hic deus, ipsa terra.
1.
Sustituye la palabra que falta en cada oración, identificando su función
sintáctica y poniéndola en el caso apropiado. Luego traduce la oración
completa:
Historia de la viuda y las criadas.- Mulier vidua ancillas habebat, quas quotidie, ad primum galli cantum e somno excitabat. Illae diuturno labore fatigatae gallum necaverunt. Sed commodum quod speraverant non sibi paraverunt. Nam domina, quae de tempore iam certa non erat, media saepe nocte ancillas e sonmo excitabat.
Historia
de la Columnas Costrales (Rostra).-
2. Traduce al latín:
Nosotros obedecemos a las leyes, que la ciudad ha
dado.
Nosotros llamamos feliz, a aquel a quien nada falta
(deficit)
No siempre son felices aquellos que poseen :mayores
riquezas.
Los romanos honraban (colebant) a los Penates, que
eran los dioses del hogar.
Los egipcios adoraban al Nilo, cuyas aguas hacían
fértil a Egipto.
La casa, que habíamos edificado, se ha caído.
La amistad que proporcionan las riquezas no es una
verdadera amistad.
1. Traduce las siguientes oraciones identificando el caso y la función sintactica de los sintagmas en que aparecen indefinidos:
Interrogatus Epictetus quis esset dives hoc
inquit: Ille cui satis est quod habet.
Interrogatus
Pyrrhus, cui filiorum regnum mandaret, respondit: Illi cui gladius
fortissimus sit.
Quidam
philosophus, rogatus quid esset in homine optimum et quid pessimum,
respondit: lingua.
Quod animal mane quattuor, meridie duobus,
vesperi tribus pedibus incedit?
Res familiaris sua quemque delectat.
Sunt
quidam non re sed nomine, homines.
Sibi habeat unusquisque quod suum est.
Sparta
et Athenae potentissimae totius Graeciae civitates fuerunt; altera copiis
terrestribus clara erat, alterius classis maior erat quam ullius civitatis
Graeciae.
Praeclarum
est dictum Solonis, unius ex septem sapientibus: Nemo ante mortem beatus
est.
Castor
et Pollux fratres erant, alter mortalis alter immortalis.
Achilles
post morten Patrocli nihil aliud optavit nisi caedem Hectoris.
2. Traduce al latín
Quién nos llama?
Las obras de cada uno de nosotros son conocidas
por los dioses.
La paciencia alivia cualquier dolor.
La justicia es dar (tribuere) a cada uno
lo suyo.
Hay ciertas bestias, en las que reside (inest)
algo semejante a la razón.
En las almas de los hombres hay algo celeste y
divino.
Cada cual se marchó (profectus est) a
su ciudad (in + acus.).
¿Qué sobrenombre dieron los romanos a Escipión?
¿En qué ciudad habitáis?
¿De quién era esposa Helena?
¿Cuáles fueron las ciudades más famosas de
Grecia?
¿A quiénes pidieron ayuda los Atenienses en aquel peligro?
Unos prefieren (praeponunt) las riquezas,
otros la buena salud.
Sócrates se llamaba (dicebat) ciudadano de todo
el mundo.
Ningún vicio es más sombrío que la avaricia.
Las hortalizas a ningún animal son nocivas.
Con una mano hacían el trabajo, y con la otra
tenían empuñada la espada.
A uno le encadenan (vinciunt) los
honores, a otro las riquezas.
3.
Cambia de número: quis homo, quae mulier, quas feminas quod bellum;
quidam milites, quandam urbem; aliquod damnum, alicuius viri, quaenam civitas,
cuicumque militi.
ACTIVIDADES - NOMISMA 2000 - F. MANZANERO